Ik ben 12 jaar dus ik mag zelf kiezen!
Een veel gehoorde uitspraak van kinderen én ouders die berust op een zeer hardnekkig misverstand. De uitspraak wordt vaak gedaan in het kader van de vraag bij welke ouder het kind zijn of haar hoofdverblijf zal hebben of hoe vaak ze bij de andere ouder zullen verblijven in het kader van de omgangsregeling.
De misvatting dat een kind mag kiezen, heeft vaak grote gevolgen voor de verhouding tussen de ouders en heeft veelal tot gevolg dat het kind het gevoel krijgt dat hij of zij moet kiezen tussen beide ouders. Of dat de ouders het kind in hun “kamp” proberen te krijgen. De strijd tussen ouders wordt op die manier door middel van het kind gevoerd, iets wat bijzonder onwenselijk is en heel schadelijk voor het kind.
Tijdens de echtscheidingsprocedure wordt in het ouderschapsplan opgenomen bij wie het kind na de scheiding gaat wonen en hoe de zorgregeling eruit ziet. Het komt regelmatig voor dat het kind op een gegeven moment, om verschillende redenen, aangeeft dat hij of zij bij de andere ouder wil gaan wonen, en dat hij of zij dat zelf mag bepalen!
Maar mag een kind dat 12 jaar is ook daadwerkelijk zelf kiezen en beslissingen nemen?
Het antwoord is: NEE!
Een kind is tot zijn 18e verjaardag minderjarig en valt tot dat moment (in het algemeen) onder het ouderlijk gezag van zijn ouders. Tot die datum bepalen de ouders. De gezaghebbende ouders nemen belangrijke beslissingen met betrekking tot hun kind. En als de ouders van mening blijven verschillen over bepaalde zaken, zoals bijvoorbeeld waar het kind het hoofdverblijf heeft, of hoe vaak het kind omgang heeft met de andere ouder, kan de rechter verzocht worden om de knoop door te hakken en is het niet het kind zelf dat de doorslaggevende beslissing neemt.
Maar waar komt het idee dan toch vandaan dat kinderen zelf mogen bepalen wat zij willen?
Kinderen vanaf 12 jaar hebben het recht om hun mening kenbaar te maken aan de rechter ingeval van een gezagsgeschil tussen zijn ouders. Als één van de ouders een verzoek doet aan de rechter om een beslissing te nemen in een gezagsgeschil, dan zal het kind worden opgeroepen om gehoord te worden door de rechter. De rechter zal, bij het nemen van de beslissing rekening houden met de wensen van de minderjarige.
Het is dus van groot belang, ingeval van een gezagsgeschil, dat naar een kind geluisterd wordt, maar niet het idee wordt gegeven dat zijn wil wet is of dat het kind moet kiezen tussen zijn beide ouders.
Gescheiden ouders moeten met elkaar in gesprek blijven ingeval van verschil van inzicht over een bepaalde aangelegenheid. En als dat echt niet lukt, kan de rechter gevraagd worden een beslissing te nemen.
Heeft u vragen over dit onderwerp, of over de uitoefening van het ouderlijke gezag? Neem contact met ons op.
Machteld Reichmann
mreichmann@vbbradvocaten.nl